ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ LGBTQI+ PRIDE ΚΡΗΤΗΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΦΥΛΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ

   Στις 16 Μαρτίου 2016 μέλη του συντονιστικού του LGBTQI+ Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση φύλου, σώματος και σεξουαλικότητας, παρευρέθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνης, όπου εξετάστηκε το αίτημά τους για την παραχώρηση του Δημοτικού Κήπου για την πραγματοποίηση του φεστιβάλ, στις 9 και 10 Ιουλίου. Παρά το ότι ο κήπος αποτελεί έναν δημόσιο χώρο και όχι ιδιοκτησία της εκάστοτε τοπικής εξουσίας, το Δημοτικό Συμβούλιο αρνήθηκε την παραχώρησή του και πρότεινε τη διεξαγωγή ενός Φεστιβάλ Ορατότητας σε έναν κλειστό χώρο, όπως το Μελίνα Μερκούρη(!)

   Με αφορμή το παραπάνω περιστατικό, γίνεται ξεκάθαρη, για άλλη μια φορά, η θέση του Δημοτικού Συμβουλίου απέναντι σε δράσεις που εκφράζουν τη φωνή των καταπιεσμένων και από τις οποίες δεν επωφελείται. Είναι φανερό ότι ο Δήμος είναι παραπάνω από πρόθυμος να παραχωρεί δημόσιους χώρους για εκδηλώσεις επιχορηγούμενες από ιδιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ετήσιο Καρναβάλι, ανθοκομικές εκθέσεις, γιορτές κρασιού και κρητικής διατροφής, τα οποία ενώ ενισχύουν το πολιτιστικό προσωπείο του δήμου, δεν δείχνουν το πραγματικό του πρόσωπο, που δεν είναι άλλο από αυτό της προάσπισης των κυρίαρχων συμφερόντων. Δεν ξεχνάμε άλλωστε, ότι ο Δήμος Ρεθύμνης ήταν από τους πρώτους που παρέδωσε τα στοιχεία παιδιών μεταναστών στη Χ.Α. μετά από αίτησή της.

   Αυτή η στάση του δήμου, επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά, μέσω της άρνησης παραχώρησης του Δημοτικού Κήπου για το Φεστιβάλ Ορατότητας, το οποίο διεξάγεται για δεύτερη συνεχή χρονιά στην Κρήτη (πέρυσι πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο) αυτοχρηματοδοτούμενα και αυτοοργανωμένα. Σκοπός του Φεστιβάλ είναι να αναδείξει τις ανάγκες των καταπιεσμένων για ορατότητα, ελευθερία και αυτοδιάθεση. Με βάση την κοινωνική πραγματικότητα, η οποία νομιμοποιεί την ετεροκανονικότητα, τα πατριαρχικά πρότυπα, το σεξισμό και την ομοφοβία, θεωρούμε ότι τέτοιου είδους Φεστιβάλ αποτελούν αναγκαιότητα, καθώς έρχονται σε ρήξη με τις κυρίαρχες πρακτικές, οι οποίες τείνουν να περιθωριοποιούν κάθε μορφή διαφορετικότητας και αντίστασης.

   Ως Συνέλευση Αλληλεγγύης στις/στους μετανάστριες/ες, αναγνωρίζουμε την άμεση σύνδεση της καταπίεσης του φύλου και της σεξουαλικότητας, με την καταπίεση που δέχεται κάθε μετανάστρια και μετανάστης. Καταγγέλουμε κάθε προσπάθεια φίμωσης και απομόνωσης, η οποία συντελείται, είτε με τη διεξαγωγή Φεστιβάλ Ορατότητας σε κλειστούς χώρους, είτε με μετανάστριες και μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΦΥΛΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2^Ο LGBTQI+ PRIDE ΚΡΗΤΗΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΦΥΛΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ/ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ/ΕΣ

ΡΕΘΥΜΝΟ

Κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στου/στις μετανάστες/τριες Ρεθύμνου

Συνέλευση αλληλεγγύης στους/στις μετανάστες/μετανάστριες

Οι μεταναστευτικές ροές που απασχολούν καθημερινά μεγάλο κομμάτι του δημόσιου λόγου είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί, εάν δε δει όλα όσα έχουν συμβεί στη μέση ανατολή όλα αυτά τα χρόνια. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κάνουν όλο και πιο έντονη την παρουσία τους στην περιοχή, είτε ανατρέποντας καθεστώτα είτε με στρατιωτικές επεμβάσεις. Οι ίδιες αυτές δυνάμεις που επεμβαίνουν με ορίζοντα την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων, είναι που έχουν παίξει αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη του ISIS. Τελικά, ο συνδυασμός των συνεχών πολεμικών συρράξεων, των νατοϊκών επεμβάσεων και της κακής οικονομικής κατάστασης, αναγκάζει εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Τα καθεστωτικά μέσα, αναπαράγοντας τον κυρίαρχο λόγο, επιβάλουν ένα διαχωρισμό ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες, που ως μόνο σκοπό έχει να διαχωρίσει τους καταπιεσμένους. Στην πραγματικότητα δεν πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα στον πόλεμο του κεφαλαίου και στον πόλεμο που δημιουργεί το ίδιο το κεφάλαιο. Θεωρούμε ότι όποιος αναγκαστεί να φύγει από τον τόπο του το κάνει μέσω εξαναγκασμού, είτε αυτός είναι πόλεμος είτε οικονομική εξαθλίωση. Γι αυτό το λόγο εμείς χρησιμοποιούμε τον όρο μετανάστρια-μετανάστης επειδή θεωρούμε ότι εμπεριέχει όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Η εκμετάλλευση των μεταναστών δε σταματάει όταν φύγουν από τη χώρα τους. Πέρα από τη δράση των κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων, όταν φτάνουν στην ευρώπη, δέχονται τεράστια καταστολή και υποτίμηση. Κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, βρίσκουν υψωμένους φράχτες στα σύνορα και κινδυνεύουν άμεσα με επαναπροώθηση. Μετά την υπογραφή της συμφωνίας εε – τουρκίας – ελλάδας, η θαλάσσια οδός γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη για τη μετακίνηση, οι μετανάστες θα επαναπροωθούνται άμεσα στην τουρκία, της οποίας το φασιστικό καθεστώς ερντογάν -οδηγώντας ήδη δικούς του “πολίτες” σε εξόντωση- έχει δημιουργήσει συνθήκες το ίδιο απειλητικές για τη ζωή τους με αυτές που τους οδηγούν στον εκτοπισμό. Στην ελλάδα, αλληλέγγυοι/ες διώκονται, αυτοοργανωμένες δομές εκκενώνονται και οι μετανάστες οδηγούνται σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό στρατιωτική διαχείριση σε συνεργασία με μκο, τα οποία οδηγούν στην πλήρη απανθρωποποίηση και εξαθλίωση.

Τοπικά, στην κρήτη, όπου έχει επίσης προταθεί η εγκατάσταση hot spots, δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο που επιτελεί η βάση στη σούδα στη στήριξη των νατοϊκών επεμβάσεων στη μέση ανατολή και αλλού. Η ύπαρξη των βάσεων του θανάτου δίπλα μας και η πιθανή εγκατάσταση στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες, μας υπενθυμίζουν πόσο κοντά μας βρίσκεται αυτή η κατάσταση.

Καθήκον μας, λοιπόν, ως αλληλέγγυες/ -οι είναι να μην επιτρέψουμε τη λειτουργία των hot spots, να μην επιτρέψουμε κανένας/καμία καταπιεσμένος/η να αναγκαστεί να ζει σε σύγχρονα κολαστήρια. Σίγουρα δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε ακραίες φασιστικές φωνές να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία εις βάρος των μεταναστών. Οι κινήσεις και οι αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης από τα κάτω, που έχουν δημιουργηθεί σε άλλες πόλεις, θα πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα και για τις δικές μας κινήσεις, ενώ, έχοντας αντίληψη της κοινής ταξικής μας θέσης, θα πρέπει να ενώσουμε τους αγώνες τους με τους αγώνες μας.

Η Συνέλευση αλληλεγγύης στις/στους μετανάστριες/μετανάστες γίνεται κάθε Τετάρτη στις 20.00 στο Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων (Νικ. Φωκά 82-Μακρύ Στενό)